Ψηλαφώ το θαύμα στις νύχτες σας
και αποκρυπτογραφώ
τις εκλείψεις του χρόνου
να ανεβαίνουν μέσα από τις σκιές
κάτω από την ανυψωμένη σιωπή.
Από τις καταιγίδες της νύχτας,
κλειδιά λουκέτου τήξης
χαμένες μικρές Ατλαντίδες
εκεί που δεν υπάρχει η ζεύξη
των πόλων.
Εκεί που το βόρειο σέλας
δεν δίνει τα υπέροχα
χρωματά του.
Εκεί κάνω αναρρίχιση
στις σκάλες των ονείρων
στα απομονωμένα
τσιμπίματα του απείρου
σφίγγοντας τον εαυτό μου
στην παρένθεση του ρήματός
σας.
Εκεί αποδεσμέυω την αποχή σας
και ελευθερώνω τις αμφιβολίες σας.
Εκεί
σε αυτο το αβέβαιο στερέωμα
ηχεί ο ήχος συναυλιών σας
εκεί παρατηρώ
χίμαιρες να
ξεκουράζονται στη σκιά
στο παρασκήνιο του
παρελθόντος σας.